1. |
Pennants Of Past
04:15
|
|||
|
Flash and crash reechoed through blood,
Old elm chopped down the middle.
Far off distant thud, thousands of raindrops,
Falling from cliffs straight to the bottom.
Lightning gleam, fist held aloft.
Straight razor slash, river of red.
Wild thoughts swirl, screaming proud.
Defiant yell, victorious shout.
Silence falls, angels hush.
Even fear breathed his last.
Sound of leaves rustling in breeze.
Mocking mirror on tranquil tide.
Torn pennants of past, haughty just yesterday,
Worthless as ash today glory.
Yesterday dreams, blaring plans,
Leave blank pages behind.
Goblet of life drained dry! Salvation’s lost!
Chill corpses, shrouded by mould.
Echoes of existence doomed to decay.
Shadows ascend in palpable way.
Doth this exist beyond imagination?
Immortality's limits obscured to thee.
Fames of yore! I reach for the sublime.
Plunge once again into primordial chaos!
|
||||
2. |
Hack And Hollar
05:30
|
|||
|
A realm of wonder pure and blue,
Fading at first light of day.
The sun at noon charts forth thy path,
Yet wings unseen shall lift thee up.
But heavy clouds obscure its face, alas
And shadow all the world below.
Unleash the giant, look inside thyself.
Reach cloud-borne heights of destiny.
Hushed phrases carry venom keen,
As utterance slips from lip to ear.
Thou dost ingest dread lamentation's screen.
Thy sepulchre prepares reception near.
Commune with spectres in hallowed tone.
Dip into tenderness, 'gainst fear endear.
Clear filaments clinging to brow and moon,
When night enshrouds, bite firm and clear.
Upon awaking, seek celestial light.
To towering summits thou art bound, alone and bright.
There rock embraceth every wind's caress,
Embrace thine own blood, left unveiled.
Prophecy fulfilled at sunset's fall.
Thou swallow'st breath till voice dissolves.
The infernal grasp raiseth aloft,
Stained in brothered blood, harden'd steel.
Hack & hollar!
Cleave thy shield.
Hack & hollar!
Pierce windpipe wide.
Hack & hollar!
Grind to dust.
|
||||
3. |
False God’s Eden
05:23
|
|||
|
Open gates of stone, grim mansion unveiled.
Betimes pain doth sleep, I cross the threshold.
Wherever Death doth linger,
There the Golden Horn doth play.
And where beat of hearts endeth,
This ominous road I lead thee down.
Charon awaits! Hark, my kin, arise ye now!
The call resounds in yon depths of time!
That sail be filled with breath divine
And oars bold cut through briny swell.
Land ho! The Cross ablaze doth shine.
In False God's Eden we do dwell.
No time for song, our blades take hold.
Poor misled people, dread our steel cold.
Distant echo sends a shadow fold.
Rough waves shall not blend with our blood.
Advance ye forth! Hoist the flag aloft.
Forthwith to seize upon the jewel crown!
Let not life become naught futility.
Procure immortal fame!
In that where death resides,
Where golden horn abides,
From whence heart's beat repose.
I lead you to darkest routes' choice.
The prayer meets steel's clench.
Within thy gut, I'll subjugate the sound,
And silence shouts that echo round.
The priests and fiends shall find captivity bound,
In manacles of iron ground.
|
||||
4. |
Czarny Kruk
04:28
|
|||
|
Skalisty brzeg pokłonił się bogom
I mgły rozwiał szalony wiatr.
Choć cień po wzgórzach chyłkiem pomyka,
Pięści w górę! Nie trzeba nam się bać.
Na powrót stopy na ziemi postawić,
Oświetlić swą celę promieniem słońca.
Ogrzać ciało ogniem sławy,
Gdy po horyzont pochylone głowy.
Co mówią księgi?
Czy żywych piętnują?
Rozżarzone węgła palą stopy.
Pokutę zadał szalony mnich.
Pokłoń się nisko przed swym losem,
Ofiarę ciała złóż dziękczynną.
Wokoło twarze, znajome kształty,
Spojrzenia wypełnia morze nadziei.
Brawura porusza tysiącem dłoni,
Błękitne oczy krzyczą w ekstazie.
Komu wciąż raz za razem,
Z ust wypełza wąż?
Krzyk ponad krzykiem,
Niesie się lasem.
Wzbił się ponad chmury,
Jak czarny kruk.
|
||||
5. |
Prochy Przodków
04:21
|
|||
|
Dębowa skrzynia pełna lich.
Klucznik odsłonił diabelski szyfr.
Szata w szkarłaty,
Splątane nadzieje,
Na piersi krzyż,
W sercu wspomnienie.
W galopie, myśl
Przemierza pola.
Otwiera żyły,
Tryska pomorem.
Rozgniewał bogów,
Nienarodzony pomiot.
W sercach piszą się hymny,
Ich mądrość niechaj sławią.
Otwórzcie dusz swych wrota,
Niech zaklinają, kadzą i mamią!
Mgły gęstnieją tuż przed świtem,
Trawy pokrył lepki szron.
Ziemia chrzęści pod kopytem,
Bębnów w dali słychać ton.
Prochy przodków koją żale,
Ostrze przepowiada los.
Otwierając stare rany,
Wiatr wyrzuca nową kość.
Szata w szkarłaty,
Splątane nadzieje,
Na piersi krzyż,
W sercu wspomnienie.
|
||||
6. |
Konaj, Już Konaj!
04:55
|
|||
|
Rzemienny splot muska skórę,
Rozpieszcza ciepłem i prędko umyka.
Szeptem koi rozterki,
By eksplodować krzykiem.
Ciało puszcza ciepłe soki,
Jak nabrzmiały, dojrzały owoc.
Gęsty nektar spływa ospale,
A księżyc znów płacze.
W ustach składa pieśni i słowa,
Serca bicie gwałtem pospiesza,
Dłonie ściska na ostrzu noża,
Głowę na pierś nisko zwiesza.
Letni deszcz zaprasza do tańca,
Wespół z nim gawiedź pląsa.
Kolejna kropla, ciepła i ciężka,
Po twarzy spływa ścigając się ze łzami.
Nieupokorzony, nieumarły!
Z godności nieodarty!
Konaj, już konaj!
Cicho wiatr gwiżdże.
Konaj, już konaj!
Echem się niesie.
Na przekór bogom, na przekór klechom!
Na pohybel czarcim pomiotom!
Czy to kaprys losu, czy przeznaczenie?
Dziewięć smagnięć batem, jak taniec cieni.
|
||||
7. |
Poisonous Blood
06:39
|
|||
|
From whimsy sprang an eerie form,
Twisted dream unspooled before me.
Pulses beat with thousand images,
Thousand visions swell her veins with fire.
Flames dance with sensory delight in eyes.
A hundred flames unfurl in starry skies.
Nudity, entwine in carnal clasp,
Tightens spirals of ecstasy.
Ignites the glade, erects to the sky,
Through windows clear, affections shine.
Gateways to pleasure - opened wide.
Awake, oh mind, to consciousness awoken.
’Tis mere illusion, an ethereal show,
A wrathful madness of blood.
Garish hues engulf the world.
If released, I fall again,
No power on high can restrain.
A goblet stained red with pain,
No new spirit may I contain.
Faster and faster - the forest whirls,
Higher and higher - nails touch clouds,
Stronger and stronger - serpent's hug,
Further and further - drifts into murk.
Who conjured up this poisonous brew?
Who extinguished the tempest in our hearts?
|
||||
Moon Murk Vengeance Poland
Moon Murk Vengeance is a new Polish band built on strong symphonic black metal foundations unconventionally mixed with ominous and calm melodies.
If you like Moon Murk Vengeance, you may also like:
Beyond The Palest Star
by VORGA
featured on Bandcamp Radio Mar 29, 2024
go to album
Wind, Breeze, or Breath
by STARER
Another scorcher from the phenomenal one-man black metal outfit STARER, with mind-flaying riffs and eerie tremolo-picked melodies.
go to album
Eternal Land Of Wrath And Mourn
by Wooden Shadow
A crushingly massive debut with melancholic and folk elements from the Finnish one-man melodic death metal band.
go to album
Non Serviam [2022 Reissue]
by Rotting Christ
featured on Bandcamp Radio Jun 9, 2023
go to album
featured on Bandcamp Radio Sep 16, 2022
go to album
Of Lineages Long Forgotten
by Katharos
featured on Bandcamp Radio May 27, 2022
go to album
The second part of a symphonic black metal epic in which the dead rise and wreak havoc on humankind.
go to album
